ahh. ok.

ok2. Matagal na rin mula nung huli akong magpost dito.
marami na ang nagkwento ng kanikanilang UPCAT experience at hindi na ako dadagdag sa bilang nila. Ang ikkwento ko ay ang USTET experience ko.

Simulan natin ng Aug. 9, Saturday (a day before USTET) . Isa ako sa mga nakatanggap ng letters from hell (sana di ito mabasa ni maam Belza at baka mapagalitan ako). Kabilang sa mga liham na ito ang mga ss:

*long test sa Economics at Calculus

*project sa Economics at Mapeh (individual, by group at by class)

*notes sa Eco (pangatlong mention na ng Eco ah!), TLE at Research

*outputs sa Chem at Physics

*at ang palapit na NCAE.

At dahil sa mga nabanggit, wala na akong panahon para makapagreview para sa USTET.

Aug. 10 (USTET day), buti na lang at panghapon ako. Mga 9 na ako gumising, nag-ayos ng mga gamit at kung ano2 pa. Sa bilis naming kumilos, magttwelvw na kami umalis n bahay.

12:30, nasa daan pa rin ako, traffic. F***. Baka hindi ako makapagtest, yun ang nasa isip ko. Buti nalang at mga 12:45 ay nakarating ako sa UST.

Room 307, ang pinakamaswerteng room sa lahat. Pagpasok ko pa lang, para akong nasa oven toaster. Yun ata yung silbi ng aircon sa room na iyon, ang magpainit. So mga 1:10 ata iyon ng mapilitan kami lumipat ng room. Yeah! Ang saya ko naman di ba. So akyat naman kami. Pagdating sa isang malamig na kwarto, mayroon namang kakapusan ng upuan. Nagpaakyat ung proctor ng chairs. Maya2, may nagsabi, sa ground floor na lang daw kami. Goodluck naman diba?! habang ang iba ay seating pretty na nagsasagot, kami ay palipat lipat ng room. Balak ata kaming bigyan ng mini field trip sa campus ng UST. Buti na lang at iyong 3rd room ay ok na, kaso ung oras, hindi na ok. 1:30 na sa relo at sobrang delayed na kami. haha. eksaktong 1:40 kami nagstart magtest.

Buti nalang at tama lang ang tests, di ganon kahirap kumpara sa UPCAT. sana maipasa ko ito:D
isa pang magandang part ay nakapag-pizza hut kami. at para sa mga takam na takam sa cheesy pops, di naman siya ganun kasarap for me, hehe

ok. balik ECO proj. dahil napakaswerte ko ngayong araw na ito, nagrestart ang pc ko habang ginagawa ang editoryal (well, good point na rin kasi di ko maiisipang magpost kung hindi ito nangyari.). tapos, mali pa yung pagkapuncher ko sa proj ko. Bale, may butas na sya sa magkabilang gilid. O diba. DESIGN:D

note: ngayon ko lang rin napost dahil kasama sa kaswertehan ko yung pagkawala ng net namin. haha:D

hay, ewan ko na. di ko na alam mga pinagtttype ko.
isang bago ngunit walang kakwenta kwentang post para sa inyo.

buhay ssg:D

3 days na rin akong wala sa klase. dahil ito sa iba't ibang mga election, and i realized a lot:D

first day of the elections (club officers) was so exhausting; akyat, baba, punta doon, punta dito. pero it's very rewarding na at the end of the day, i see my officers, still striking their best smiles. yun ang masarap sa ssg, kahit sobrang pagod, sobra ring saya. nandun ang kulitan, ang asaran, mga talumpati ni john, sound effects ni JP, harutan nila charm, nol, cis at mo at marami pang iba.:D and if i'll be given a chance to live again, di ako magdadalawang isip tumakbo ulit for a position..:D

2nd day, first year chairperson and representative election.. it went well, wala namang nangyaring di inaasahan at naging mapayapa ang lahat. saludo ako sa freshmen, sila ang pinaka-disciplined na batch na nakita ko. mistulang sila pa ang magiging example sa mga ate at kuya nila sa mandsci. ate at kuya! maging disiplinado rin tayo.

3rd day, division election(election involving SSG officers from diff. schools here in Mandaluyong.) it's so ironic kasi kung kailan maliit na number lang ng tao ang kaharap ko, mas kinabahan pa ako. as in. nanginginig ung tuhod ko bago magsalita. ung speech ko na pinaghandaan ko, mga 1/4 lang ang nasabi ko. at masakit pa dun, i lost the presidential elections. at mas nagpasakit pa dun, i lost by a vote. super nakapanghihinayang di ba? i realized na i'm so used to the sweetness of success, which made failures taste so bitter. as in nanghinayang talaga ako, pero di rin naman naglaon, naging ok na rin ako:D

ang good side ng pangyayari, 2 ung naelect sa Mandsci, (hindi lahat ng school, may nakakapasok na officer) ako for Vice-President at si Daryl for Treasurer.:D

bukas, balik realidad na ako. goodbye na sa paglabas sa klase at isang malaking HELLO! sa lahat ng mga namiss ko (tests sa eco at calculus, mga seatwork, activities at kung ano pa man.:D)

addicted:D

maulan na hapon ngayon. haha!
napadaan ako sa mtv and saw "Sessions featuring Hale" and i was so fascinated in their song Over and Over. cute ng melody, and the lyrics was pretty honest. just play the video below to listen to it. enjoy!

Over And Over (and Over Again)
by: Hale

I'm sick and tired of this pretending
I thought we had this understanding
I come to you
You come to me

You're so uptight
I'm going insane
But its never enough
I keep wanting you
More and more each day
(I really really want to do this)

Over and over
Over again

The night is long
I'm feeling restless
I'll bring you down here with this sickness
There is no cure there is no escaping

The end is near
We're almost done
But it's never enough
I'll keep on wanting you
Tonight and tomorrow
(This moment will never be)

Reflect on this.

"If someone isn't what others want them to be, the others become angry. Everyone seems to have a clear idea of how other people should lead their lives, but none about his or her own." -The Alchemist by Paulo Coelho.:D

PS. thanks sa pagpapahiram ng libro angel:D

oh. another conspirator.

medyo badtrip. ngaun lang ulit nagbukas ng fs ng presidency.

hmm. di ko na maalala ang huling pagkakataon na nakipag-away ako. (except with my sister.) i've been caged in the idea na pag walang away, walang gulo. but it seems na pag umiiwas kami, lalo pa kaming nilalapitan.

"euphemism"- use of soft instead of harsh words.
sa prinsipyong yan ko ginustong mamuhay. sa prinsipyong yan ko ninais impluwensyahan ang aking mga kaibigan. kaya madalas, natatawag akong "playing safe." kasi wala akong kinikilingan. lagi nalang namamagitan. at marahil, na-'overdose' na kami dito na sa paningin ng tao ay maaari nila kaming saktan dahil hindi kami lumalaban.

ako, at ang presidency. mga tao rin kami. nakagagawa ng tama, nagkakamali. may mga damdamin kami. oo, masaya kami kung titignan. pero di ibig sabihin nun 'di kami marunong magalit. and lately, we are being PUSHED TO THE LIMITS.


kung may ayaw kayo, sabihin nyo ng maayos. alisin ang alin mang maaaring pagmulan ng di pagkakaunawaan. wag masyadong magmalaki, dahil panigurado, di naman lahat ng tao ay gusto kayo.


dedicated to:julian stephen

so this is how blogspot looks..

ito ang unang beses ko sa blogspot. i got curious because it seems like everybody knows what blogging is, so i tried it myself. it was pretty confusing, (o baka kulang pa talaga ang aking kaalaman ukol sa larangang ito) but it's quite fun. haha:D

time check, it's about 1:24 in the morning. haha! masaya kasi meron na kaming net at di na kinakailangan pang magrent.

sana maipagpatuloy ko pa ito, sana hindi maging mailap ang oras, pagkat sa aking palagay ay lubusan na akong maookupa ng mga gawain sa paaralan..

too much for my test post.